شهر بروجرد در شهرستان بروجرد و در استان زیبای لرستان در غرب کشور ایران و در میان رشته کوه‌های زاگرس قرار دارد. این شهر در شمال دشت سرسبز سیلاخور گرفته است. وجود این رشته‌کوه‌ها و دشت‌ها در کنار شهر بروجرد باعث شده تا این شهر از طبیعتی فوق‌العاده و استثنایی برخوردار باشد. از سوی دیگر شهر بروجرد قدمتی تاریخی نیز دارد. شواهد تاریخی نشان‌دهنده‌ی این است که این شهر از پیش از اسلام وجود داشته و یکی از شهرهای مهم در حکومت ساسانیان بوده است. همچنین این شهر از قدیمی‌ترین محل‌ها در فلات ایران است که انسان‌ها در آن سکوت داشته‌اند. همچنین این شهر دارای بافت تاریخی گسترده‌ای است و خانه‌های تاریخی بسیاری از زمان قاجار در آن وجود دارد. از لحاظ جغرافیایی نیز شهر بروجرد در مسیر اتصال شمال به جنوب کشور و در راه تهران به جنوب قرار دارد که این مسئله نیز اهمیت این شهر سرسبز را بیشتر می‌کند. در ادامه به معرفی مکان‌های دیدنی این شهر می‌پردازیم تا اگر در بهار یا تابستان که هوا در بروجرد بسیار دلپذیر است.
خانه مصری بروجرد از خانه‌های تاریخی بروجرد مربوط به دوره قاجار است. این خانه‌ی دوطبقه دارای یک حیاط مرکزی است. خانه مصری دارای تزئینات متفاوتی مانند آجرکاری و کاشی‌کاری‌های مربوط به دوران قاجار است. همچنین بیرون این خانه با سفال و آجر تزئین شده است. خانه‌ی مصری از الگوهای مهم معماری قاجار به حساب می‌آید.
نشانی خانه مصری: خیابان صفا، کوچه میدان صفا، مجاور پارک صامتیه است.
مطالعه آثار به دست آمده از تپه‌ها، گورستان‌ها و محوطه‌های باستانی ناحیه بروجرد موید سکونت بشر در این ناحیه از دوره‌های پیش از تاریخ است. وجود کوه‌های بلند از مجموعه رشته کوه‌های زاگرس در غرب شهرستان بروجرد همراه با دره‌های عمیق و پرآب، پناهنگاه مناسبی برای سکونت بشر اولیه در این ناحیه بوده‌است. با فراگیری فنون کشاورزی و کاشت محصولات کشاورزی، مردم این نواحی به زمین‌های حاصلخیز و آب روان احتیاج پیدا کردند و به همین دلیل دشت سیلاخور به یکی از زیستگاه‌های مطلوب برای آنان تبدیل شد. وجود ده‌ها تپه و گورستان تاریخی و آثاری از پیش از تاریخ موید این نکته است. برای نمونه یافته‌هایی از دوره نوسنگی در تپه لوشط در روستای بزازنا و نیز آثاری از عصر مس در تپه باغ شاه در دهستان همت‌آباد و تپه قرق و تپه‌های چهارگانه سفید کن در دهستان شیروان شهرستان بروجرد به دست آمده‌است که سکونت بشر را منطقه بروجرد به هزاره چهارم پیش از میلاد می‌رسانند. همچنین از عصر مفرغ در هزاره هزاره سوم پیش از میلاد و دوم پیش از میلاد، از نمونه آثاری در تپه بهروز و تپه فخرآباد در جنوب بروجرد و در تپه سررودخانه در اشترینان می‌توان نام برد. از عصر آهن در هزاره اول پیش از میلاد نیز می‌توان به تپه دو خواهران، تپه علی اکبری و تپه بلالوک می‌توان اشاره کرد. بروجرد در منابع تاریخی
از جاهای دیدنی بروجرد می توان به مسجد جامع، بازار سنتی سرپوشیده، پل قلعه حاتم و تالاب بیشه دالان اشاره نمود. این شهر در دوره‌های تاریخی پیش از اسلام به سرزمین ماد و پهله تعلق داشته‌است و پس از اسلام نیز عمدتاً بخشی از سرزمین ناحیه جبال و عراق عجم بوده‌است. حوادث تاریخی متعددی در منطقه بروجرد روی داده است که از دوره خلفای عباسی در قرن سوم هجری به بعد در کتاب‌های متعدد ذکر شده‌است. از همین دوران نام محدثین، حاکمان و دانشمندان متعددی منسوب به بروجرد ثبت شده‌است که نشان از رونق این شهر در آن روزگار دارد. تعدد نام چهره‌های ادبی، مذهبی و تاریخی منسوب به بروجرد و ذکر نام و احوال آن‌ها در منابع تاریخی باعث شده تا اطلاعات و تصویر نسبتاً واضحی از تاریخ این شهر در دوره پس از اسلام در منابع معتبر وجود داشته باشد. در دوره‌های سلجوقی، ایلخانی، تیموریان و از عصر صفویه به بعد بروجرد از شهرهای مطرح بوده‌است. در دوره قاجاریان، حسام السلطنه حاکم خوزستان و لرستان، بروجرد را مقر حکومت ولایتعهدی خود قرار داد و همین مسئله بر رونق اقتصادی و فرهنگی این شهر افزود.
بدون دیدگاه